Hortiterapia, czyli terapia ogrodnicza, zdobywa coraz większe uznanie jako nieinwazyjna forma poprawy samopoczucia i zdrowia. Czerpiąc inspirację z natury, wykorzystuje rośliny do wspierania procesu leczenia oraz jako narzędzie do pielęgnacji zdrowia psychicznego. Chociaż korzyści z pracy z roślinami są znane od wieków, naukowe badania nad tym tematem zaczęły pojawiać się dopiero niedawno, przynosząc nowe, fascynujące odkrycia. Jak możemy zatem praktykować hortiterapię i jak wpływa ona na nasze życie, szczególnie w kontekście miejskim i polskim?

Natura jako terapeuta: psychologiczne i emocjonalne aspekty hortiterapii

Przebywanie na łonie natury ma dobrze udokumentowany, pozytywny wpływ na nasze samopoczucie emocjonalne i psychiczne. Hortiterapia bazuje na tej zasadzie, poszerzając ją o aktywną interakcję z roślinami. W polskich miastach, gdzie zieleń często bywa ograniczona, każda przestrzeń zagospodarowana pod ogródki społeczne czy parki miejskie zyskuje na znaczeniu. Badania pokazują, że regularny kontakt z naturą pomaga redukować stres, obniża poziom lęku i poprawia nastrój. Rośliny są postrzegane jako aktywni słuchacze i nawet prosta pielęgnacja kwiatów może stać się medytacyjnym rytuałem wyciszenia.

Physical health: the green path to vitality

Engaging in gardening activities not only nurtures the soul but equally benefits the body. In Poland, where sedentary lifestyles dominate, cultivating gardens offers a rewarding way to boost physical activity. Bending, planting, weeding, and watering serve as low-impact exercises that improve strength and flexibility. Alongside these physical benefits, horticultural therapy promotes healthier eating habits by inspiring individuals to grow their own vegetables and herbs. As more Poles become involved in community gardens, especially in urban areas, the movement towards sustainable and self-produced food strengthens, aligning with the global trend of farm-to-table cuisine.

Hortiterapia w miastach: zieleń jako przestrzeń społeczna

Coraz więcej miast w Polsce dostrzega wartość zielonych przestrzeni jako miejsc służących nie tylko rekreacji, ale również edukacji i integracji społecznej. Projekty urbanistyczne ukierunkowane na rozwój hortiterapii tworzą warunki do nauki współpracy, tolerancji i wzajemnego szacunku. Ogrody społeczne stają się platformą do wymiany wiedzy i wspólnego działania mieszkańców, promując postawy ekologiczne i zrównoważony rozwój. Zielone rynki pracy również zyskują na znaczeniu, oferując możliwości zatrudnienia w sektorach związanych z hortiterapią i ogrodnictwem miejskim.

Z pewnością, przyszłość hortiterapii w Polsce prezentuje się obiecująco, a korzyści z niej płynące zasługują na większe uznanie wśród społeczeństwa. Choć praktyka ta czerpie z odwiecznej relacji człowieka z naturą, nowoczesne podejście do hortiterapii integruje ją z najnowszymi odkryciami naukowymi, czyniąc z niej narzędzie o wszechstronnym zastosowaniu, otwarte na każdą grupę wiekową i stopień sprawności. Hortiterapia, jako połączenie kontaktu z przyrodą i działań ogrodniczych, przekształca nie tylko nasze ogródki, ale i miasta, czyniąc je miejscami bardziej przyjaznymi i zdrowszymi do życia.

Tymczasem, miejmy nadzieję, że poprzez rosnącą świadomość i zaangażowanie coraz więcej osób odkryje w hortiterapii sposób na poprawę jakości życia, łącząc przy tym przyjemne z pożytecznym. Uprawiając rośliny, uprawiajmy także relację z własnym ja.

Warto przeczytać